​

ضرورت پیوند استخوان قبل از کاشت دندان

ایمپلنت کاشته شده در فک در صورتی دائمی میشود که محکم به استخوان فک جوش بخورد.در صورتی که حجم استخوان کافی نباشد احتمال موفقیت ایمپلنت به شدت کم میشود.در پی از دست دادن دندان همواره کیفیت و کمیت استخوان کاهش می یابد،هرچند ممکناست شما متوجه تحلیل رفتن استخوان نشوید اما وقتی تصمیم به کاشت دندان میگیرید مشخص میشود که استخوان کافی برای نگه داشتن ایمپلنت وجود ندارد.به همین دلیل توصیه میشود در زمان کشیدن دندان پیوند استخوان نیز انجام گردد.

 

پیوند استخوان

انواع مواد پیوندی

  • اتوگرافت

پیوندهای استخوانی بوده که از بدن خود بیمار گرفته میشود.پیوندهای گرفته شده از بدن خود بیمار همواره بهترین نتایج ممکن را در پیوند استخوانی به همراه دارد.از این رو پیوند استخوانی اتوژن نخستین انتخاب دندانپزشکان میباشد.دلیل موفقیت بالای این نوع پیوند این است که سلول های زنده مغز استخوان بدن بیمار

در تسریع فرایند التیام و رشد مستمر استخوان تاثیر میگذارد.نقطه ضعف اتوگرافت این است که نیاز به جراحی دوم برروی نقطه دیگری از بدن نیز میباشد.

 

عموما پیوند استخوان از چانه یا بخش عقب فک پایین گرفته میشود.اگر به مقدار بیشتری از پیوند استخوان نیاز باشد پیوند از استخوان مفصل ران گرفته میشود.

  • آلوگرافت

آلوگرافت پیوندهای استخوانی انسانی است که از بدن فرد دیگری گرفته میشود.این نوع پیوند استخوان مناسب بیمارانی میباشد که تمایلی به جراحی دوم برای استخراج استخوان از بدن خودشان ندارند.در این روش بیمار باید هزینه بالایی را برای تهیه استخوان از بانک استخوان بپردازد.

مزایا و معایب

آلوگرافت نسبت به اتوگرافت عملکرد ضعیف‌تری در بازسازی استخوان دارد، به همین دلیل دوره درمان آن طولانی‌تر میباشد. مزیت شاخص پیوند استخوانی آلوژن موجود بودن آن در مقادیر نامحدود و عدم نیاز به جراحی دوم برای استخراج پیوند است.

زنوگرافت

زنوگرافت پیوندهای استخوانی از موجودات دیگر، مانند گاو میباشد. از آنجایی که ساختار مولکولی استخوان در تمامی موجودات یکسان است، می‌توان از استخوان منابع حیوانی برای پیوند استخوان لازم برای ایمپلنت استفاده کرده و شاهد نتایجی قابل قبول بود. زنوگرافت فقط حاوی مواد استریل شده غیرآلی گرفته شده از استخوان‌های حیوانات است. این پیوندها مانند داربستی عمل می‌کنند که برای بازسازی روی ساختمان زده می‌شود و بعد از مدتی پس از جایگزینی با استخوان طبیعی تخریب می‌شوند.

پیوند استخوان

آلوپلاست

در آلوپلاست از مواد سنتزی برای تشکیل استخوان استفاده می‌شود. پیوند استخوان لازم برای ایمپلنت دندان که از مواد سنتزی تهیه می‌شود بدن را تحریک می‌کند که استخوان طبیعی را در محل ایمپلنت دندان تولید کند. کارآمدی پیوند استخوانی آلوپلاستیک کمتر از پیوند اتوژن است، اما در عوض احتمال عفونت کردن آن نیز بسیار کمتر است.

 

نخستین مرحله پیوند استخوان تعیین محل استخراج پیوند است.

روند و مراحل عمل

متخصصین ما برش را در پوست بالای محل پیوند ایجاد می‌کنند، سپس استخوان اهدایی را تراش می‌دهند تا اندازه محل دریافت کننده شود. پیوند با استفاده از وسایل زیر در محل مورد نظر نگه داشته می‌شود:

  • پین
  • لیت (صفحه)
  • اسکرو (پیچ)
  • سیم
  • مفتول

پس از آن که پیوند ثابت شد، جراح برش یا زخم را با بخیه می‌بندد و محل زخم را پانسمان می‌کند. گاهی برای نگه داشتن استخوان در طول دوران التیام از اسپلینت یا آتل استفاده می‌شود. البته این اقدام در بسیاری از موارد ضرورتی ندارد.

نتیجه عمل

اکثر پیوندهای استخوان در بهبود نقص استخوانی موفق عمل می‌کند. دوران بهبود به بزرگی نقص و کمبود استخوان و وضعیت استخوان اطراف پیوند در زمان جراحی بستگی دارد. التیام یافتن نقص‌های شدید زمان‌بر بوده و نیاز به مراقبت بیشتری پس از عمل پیوند دارد. نقص‌های استخوانی با شدت کمتر بدون به دنبال داشتن عوارض جدی کاملاً بهبود می‌یابند. جراحی در صورت عود کردن عارضه یا بروز عوارض تکرار می‌شود.

 

ادامه مقاله در سایت دکتر سجودی:

https://drsojodi.com/types-of-dental-implant-bone-grafts